Sinds december 2018 ben ik bezig geweest met iets wat begon als een tussendoor familieprojectje. Afgelopen week kon ik dit afsluiten als een familieproject. Eventjes wat stamboomonderzoek a la het tv-programma “verborgen verleden” liep uit op een familieboekwerk, kennismakingen met verre familieleden en een tour door Utrecht (onze thuisbasis) op een regenachtige woensdag in december. Maar leuk! Ik heb een foto-verhaaltje gemaakt van een bijzondere dag met wat uitleg voor de niet familieleden…

In de oude binnenstad van Utrecht, op de hoek van de Ridderhofstad en Oude Kamp werd in 1713 de zoon van Christina van Sonsbeeck en de soldaat Anthonij de Bie/Bije geboren, Antoni de Bie. De geboorteplek van de eerste echte De Bie, een mooi startpunt voor ons familietourtje door Utrecht. Wie gingen er mee? Mijn nicht Hettie uit Australië en een deel van haar familie, voor de Hollandsche vertegenwoordiging haar achternichtje Veerle en mijn  goede vriend Hendrik Jan (HJ). Hij was zo vriendelijk de hele dag, totaal bijna 600km, als chauffeur dienst te doen zodat ik me kon concentreren op m’n 1976MAVOvanGaalengels en als reisleider enigszins rustig m’n ding kon doen.

Geen tocht door Utrecht zonder rondvaartje door de singel en Oude Gracht. Weer of geen weer. De grachtenvaarders.nl waren bereid uit te varen met ons. Op de foto een zomers fotootje van het bootje. Helaas moesten wij het vanwege de aanhoudende regen maar ff met een zeiltje doen. Helemaal geen probleem, we konden alles zien en ik kon veel vertellen van de familie beslommeringen rondom de gracht door de eeuwen heen. De schippert had wel een klein probleempje uiteindelijk want het was niet geheel duidelijk meer of hij nou achter het roer had gestaan of de boot gewoon door de gracht had geduwd, zo nat. Smakelijk lunchen aan boord met broodjes en hapjes van Marga kon in ieder geval prima. Vooraf meldde HJ  zich wel af na een kort licht deinend proefzitje…..wegens de te verwachten grachtenziekte…..

Hierna was het instappen in de bus voor een tocht door de stad. We gingen o.a. langs begraafplaats Soestbergen waar Opa en Oma De Bie al bijna 70 jaar liggen en diverse huizen in en om de stad. Huizen met vooral veel naoorlogse “de Bie” geschiedenis. Het was wel wat druk op de weg in Utrecht, we zijn bij verkeerslichtnr.83 de tel kwijtgeraakt. De Australiërs keken hun ogen uit, dat wel. Doordat we ook  nog even snel in Harmelen zijn wezen kijken bij Ome Jan en tante Door raakten we wat uit tijdschema, het werd al donker….

De Gruttersdijk. Dit was van 1850 tot 1925 “de Bie” gebied. Ik vond in de archieven totaal 16 adressen op en rond de Gruttersdijk waar familieleden hadden gewoond. Inclusief onze vaders en grootouders. Genoeg te laten zien dus. Aan de hand van foto’s heb ik e.a. verteld van wat er zich daar allemaal onder de molen afspeelde in die jaren. Wel wat onhandig in het donker en het weer begon ook wat slechter te worden…nou jah, dan dat.

Tot slot uithijgen, opwarmen en nababbelen met een drankje en een bitterbal zodat we weer fris en fruitig richting Amsterdam, Nijmegen, Drachten en Ureterp konden vertrekken. Het was ff gezellig, HJ praatte mee, keek toe en zag dat het goed was.

Nicht Hettie (+ andere nicht Marijke in Australië) kreeg van mij het eerste exemplaar van het familie geschiedenisboek in twee delen. Voor mij zo’n beetje de afsluiting van goed 4 jaar onderzoek en schrijverij. Hoewel…ik ontdek nog steeds nieuwe dingen. Vooral het verhaal van het speelgoedfabriekje Gébie is nog lang niet afgerond, blijkt steeds weer.

Veel dank aan HJ voor al het vertaalwerk naar het Engels op het laatste moment!!  Zonder hem was het nooit op tijd gelukt. Het onderzoek zelf heb ik voor een heeeel groot deel kunnen doen door het zeer makkelijk toegankelijke online-gebeuren van Het Utrechts Archief .

Komende weken de boeken voor de rest van de familie maken en dan klaar.